Bilimsel
biliyorum
öyle bir yaþam sürüyorum ki
yeþil bahçeler altýnda ýrmaklar görüyorum.
bazen endiþe , korku , yalnýzlýk,
birde kirli fistanlý zebaniler olmasa
yaþarken kimileri ön fasýlda
kendimi beyaz perdede
rol alýrken buluyorum.
yazdým , karaladým
yaþayarak öðrendim.
insaný seviyorsan her canlýyý seveceksin.
azimli isen baþarýyý yakalayacak,
sevinçten uçacaksýn.
sabrýn ergeç mükafatýný göreceksin.
baðýþlamakla erdemliðin mertebesine
eriþeceksin.
geceyi seviyorsan yýldýzlarý sayacaksýn
yaðmuru seviyorsan gözyaþýyla tanýþacaksýn.
rüzgarý seviyorsan fýrtýnaya tutulacak,
acýyý yaþayacaksin.
vaktinden önce olgunlaþacak,
mutluluðun deðerini anlayacaksýn.
bir damla umut içinde varsa
demek ki hala yaþýyorsun.
sen zavallý hiç deðilsin.
önce kendini sevmiþsin.
biliyorum
zaman o kadar kýymetli ki
sonbahara dakika kala tanýþtým.
dün yok, yarýn hiç yok
bugün var bugün yaþýyorum.
insan kalmanýn savaþýný veriyorum.
Feride Temel
07-04- 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.