Birsürü insan, Gözlerini kapatýp koþmaya baþladý uçuruma doðru Görmüyorlar sandým önlerini Ýzlemeye ve korkmaya devam ederken Hiç açmayacaklarýný anladým gözlerini Birsürü insan, Atacaklardý kendilerini aþaðýya doðru Sormak istedim nedenini Hiçbirine yetiþemedim Sonra bir ses duydum, incecik bir ses Daha bir çocuk sesiydi 10lu yaþlarýnda Birsürü insan, Mahvetti her þeyi böylece kuþkusuzca Oysa umut o çocuðun incecik sesindeydi Oysa umut hala oralarda biryerlerdeydi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lunates8 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.