Gri bulutlu bir sabah
uykusuz gözlerimde gün ayazý
uzaklara baktým üþüdüm
yalnýzlýk þerbeti içtim,
sýcak çay niyetine..
Ruhumda hicran türküsü
dört duvara sýðamadým
öyle avare dolaþtým sokaklarda
kimsesiz çocuklar gibi!
yüreðim hicretine yorgun
ayaklarým yokuþuna
aldýrmadým
yürüdüm..
Ayrýlýk þarkýsý söylüyor rüzgâr
nikâhý bozulmayan yeminlere
aðusu nefesimde bir deli hasret
sergüzeþt bir yâr
aklým firarda!
dillerim lâl
yürüdüm..
Her adýmda
depreþti ince sýzýlar
gök kubbe yüzünü astý
sanki o da sancýlandý
içimdeki gürültü birden boþaldý,
saðanak saðanak!
bulutlar aðladý, ben aðladým
kimse görmedi
içimdeki denizlerin taþtýðýný
taþkýnýnda,
dalgakýrana çarpan yüreðimi!
param parça
yürüdüm..
Ne zaman
güven topraðýna uzatsam elimi
payýma düþen yalnýzlýk
ben aþka inancýmý yitirdim
içimdeki çocuk dün gece öldü
kimse bilmez
ayaz yüreðime saklarken onu
hayallere kurþun sýktýðýmý
’’diyeti ödendi baharlarýn’’
dedim!
yürüdüm..
Kimse duymadý iç sesimi
oysa dinleseydi o duyabilirdi!
gözlerimde yaðmurlar
bilinmeze doðru
ahh ettim
yürüdüm.!!
_Duygu Þen_
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.