OLDU KARACAOĞLAN
ey büyük ozan ben öksüzün biriyim
fani dünyada yaþamayan diriyim
vefasýz aþka düþtüm serseriyim deliyim
ben de bu yolda yolcuyum Karacaoðlan
nam þöhret aðalýk beylik yok gözümde
hak adalet doðruluk iyilik var özümde
yetmiþiki milletin yaþadýðý dünya yüzünde
hak adalet yolundayým Karacaoðlan
sana seslensem duyarmýsýn sesimi
esir düþtüm açarmýsýn kafesimi
armaðan göndersem cübbem ile fesimi
benim fesim cübbem yok ki Karacaoðlan
yaþamaya güç yok yüzüm gülmüyor
söylemeye lüzum yok el kýymet bilmiyor
karanlýklar da çok ama ýþýksýz olmuyor
aydýnlýða özlemim var Karacaoðlan
öksüz Mehmet efsaneyi okudu
okudukça sanki halý kilim dokudu
o zamanlar iyi insanlar çok idi
zaman ahir zaman oldu Karacaoðlan
17.10.1970 ulus ankara
kadir esen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.