Bardaktan boþanýrcasýna damlalar yeryüzünü ziyarete geliyordu ve o güzellikleri görmüþtü aylar sonra gariban zamanýnda kurþun attýðý cebinde ki son metelikler ile bir kalýp sabun adlý mahalle bakkalýndan...
saçý ve sakalý birbiri ile güreþ tutmuþtu adeta her ne kadar ruhu temizse de yüzünde senelerin kirleri sövüp saymayý býraktý açtý ellerini göðe doðru ’’Þükür Rabbim çok þükür.’’ dedi önce sonra baþladý saçýný sakalýný sabunlamaya yüzünde çizgiler ince ince...
millet koþar adým saçak altý dam altý þemsiyelerini tören ile açarken onun yüzünde mutluluk pýrýltýlarý köpürtür de köpürtür sakallarýný saçlarýný niye bu hallere düþmüþtü kimseler bilmiyordu suçlarýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.