YOBAZ`A...
Serden geçerim, zikrimde geçmem derdin
Ben, kabemi, insan bildim, sen hep yerdin
Sen, dogma fikrine, kendince inandýn...
Bilmem ki; gerçeði, sen ne zaman bildin.
Biri, acýmasýzca, aydýnlarý yaktý..
Onlara, cani, yobaz, diyene taktýn
Ahkam kesip, sesinle, nutuklar attýn
Bilmem ki; gerçeði, sen ne zaman gördün.
Ortaçað baðnazlýðýnda, senin fikrin
Bilimi, her daim, þeytani iþ bildin
Derdin olduðunda, tek hekime gittin
Çoktan gerçeði, ne zaman aradýn.
Nuksalar boynunda, elinde tespih
Dilinde ikilik, içinde ki; tilki
Bilenler biliyor, senin gibi itleri
Bil ki; tarih, fikrini, zikrini sildi.
Takiye yaptýn, utanmada zairi
Bilim öðretir, sil içinde ki; kini
Ýnsan; ýþýktan diri, olmasýn peri
Bilmem ki; gerçeði, sen ne zaman bildin.
23/08/2016
Vahap Çevik, Solothurn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.