Dostoyevski yeni hayallere adım atmak üzereydi. Birisini çok sevmesine rağmen bir türlü kavuşamadılar. Ve sevgi bizler için çok kıymetli bir duygu olmasına rağmen bazen altında eziliyoruz. Çünkü hiç unutmuyorum adamın doğrusu sevdanın eğrisine yakışmıyormuş....
syf:72