Aksakal
25.3.2020 15:10:31Sadık Bey Üstâd'ın her şiirinde gönlümün tellerinde bir beste oluşur.Ben söylerim, ben dinlerim. Bazen gözyaşlarımı tutamam, belki dakikalarca kendimden geçerim. Keşki ellerim nota kâğıtlarımla, kalemime uzansa, duygularımı; yazanlara, okuyanlara da dinletsem derim. Ama bilesiniz ki dostlar; artık ne eskiden gazete okur gibi deşifre ettiğim (okuduğum) notaların yerleri-sesleri aklımda kaldı, ne makamların özellikleri, ne de usullerin düm tekleri.Gördük ki insan hayatında birgün herşeyin sonu geliyor.Onun için mazur görecek, beni ancak gönlümün algılarına teslim edeceksiniz.Kısa kısa yazdıklarım bir işe yararsa ki; bazen onlarla avunacak, bazen de yazdıklarıma kızmaya devam edeceksiniz.Ama kızsanız da, ben yine doğru bildiğimi yazmakta ısrar edeceğim. Ancak doğru bildiğini söylediği için baldıran zehriyle ölüme mahkûm edilen Meşhur Filozof Sokrates'in yaptığı savunmada söylediği gibi; "Dostlar, üzüldüğüm yegâne şey beni öldürmeniz değildir, ben öldükten sonra size doğruları apaçık söyleyecek kimsenin kalmaması korkusudur..." Tüm yazdığım sitelere baktıkça; yine benden başkasının yazmadığı doğruları yazmağa devam eder, hep bunu düşünürüm. Çünkü bilirim ki Allah da doğrularla beraberdir. Hepinizi Rabbime emanet ediyor, sayfasında izinsiz kalem oynatma cüretini gösterdiğim Aziz Dostum, kardeşim Üstâd Şair Sadık Beyefendi'den alenen özür dileyerek, sağlık ve mutluluk dileklerimle, (gönül tebriklerimi de unutmadan) gözlerinizden öpüyorum...(Aksakal)
Şiir Bilgi
