Yinsani

30.9.2019 23:40:21


bu şiirin yarısı ak diyor
yarısı kara diyor..
anlamak için epey düşünmek lazım.

Ar namusu sermiş basmaz yerlere
Toprak kirse tutmaz yiğit erlere
Soğan ekmek baldır, aştır serlere
Ay güneşe hasret, kırıl sönüyor

bu kıtayı alsam;

"ar namusu sermiş basmaz yerlere"
yani o kadar hafifi melek gibi ki havada mı yürüyoruz..

havada yürüyen erlere topraktak kir bulaşır mı hiç?

minneti olmaz dünya malına, soğan ekmek onalar ayeter..

ay gibi parlıyor amma yalnızi bir güneşini bulsa yansıtacak dolunay olacak...

saçları zaten ağarmış dertten kederden gamdan dünya çilesinden...

doğru mu anlamışım..?


"Yüce yaratanda kusur aranmaz
Fikri bozuk kendi, balsa arınmaz
Sevdasına sadık, âşık yaranmaz
Ak sütten çıkmışça, tiril dönüyor"

eğer kişide kusur varsa yaratandan değil mi ?
bu fikir bozuk mu, bal olsa sözü bile iğnesi mi var..

son iki mısrayı nasıl anlamalı..

bol bol felsefi ve tasavvufi anlatım ile

okuyanı bir bindiriyor
bir indiriyor şiir...

ustam böyle şiirler yazma zaten düşünmekten saçlar döküntüye durdu..:)

saygılarımla daim