suzan çelik

1.8.2012 18:10:39

Sayın arkadaşım,bırakıp giden bir sevgilinin ardından yakılan bir ağıt gibiydi şiiriniz.yazılan her mısradam dökülen sevgive hasret damlacıkları neredeyse bir pınar oluşturmuş akıyor. şiirdeki kahramanın çok zor durumda.sevgilinin gidişini ,mavi gözlerindeki gözyaşlarını bile özlüyor.içindeki hasret neredeyse nefrete dönüşecek o duruma gelmiş kahramanın.
kendi kendine diyorki....
sen giderken benim içimdeki sevgi ateşi güneşten beterdi.yandım,kavruldum tükendim.Sevginin dururken ortasında, derin acılar hisseder mi insan? Aydınlık gülümsemelerin içine, hüznü yerleştirir mi durup dururken?Evet yapar,çünkü sevgili dönmez yollara gitti.Evet yerleştirir çünkü o bütün kardelen çiçekleri hüzün çiçeklerine dönüşmüştür.Kardelenler asla açmayacaktır bir daha.Para, üstün olmak ve nefret etmek hayatımızı dolduruyor.
Hayatımız da savaşlarla, dünyayı yağmalamakla, birbirimizi boğazlamakla geçiyor.
Sevgimiz olmadıktan sonra daha çok paramız olsa, daha üstün olsak, daha çok toprağımız, evimiz arabamız, malımız olsa ne yarar?Neye yarar sevgi ve sağlık olmadıktan sonra diyor.
Bir kırılgan edayla
Çığlık çığla sessiz gidişin
O sonsuz boşluğa bakan
Ağlamaklı deniz mavisi gözlerin
Hani
Ojeli parmaklarını öpsem, diyor ve sevgiliyi aramaktan vazgeçmeye çalışıyor....
sayın arkadaşım şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

''Es seçmeye, çok yönlü bir arastirmadan sonra karar verilmelidir.Ani kararlar, ani ayriiliklar getirir''(Yavuz BahadiroGlu

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum

Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....