Isabella
28.7.2012 17:47:11SENSİZ GECELERDE KALDIM
Gecelerde bir başıma yalnızlığımı ağırlarken
Gözyaşlarımla suladım hasretini diktiğim ağaçları
Seni bende saklarken çaresizliğimdi ağlayan
Bağırsam içimde yankılanır duyulmaz sesim…
Bir sarhoş narasından başka kimseler yok
Yine yalnızım ıssız sokaklarda…
Zifiri karanlıklara dalıyordu gözleri
İçerken ağlıyor
Feryatları gökyüzüne çıkarken yanıyordu yüreği
Hüzündü gözlerinden akan…
Kirli elleriyle tuttuğu resme bakarken
Seslenişiydi yüreğimi dağlayan
Kaldırım taşlarına secde edip /umutlarıydı uğurladığı
Gecenin baharlarına ektiği ağaçların
Yaprakları bir bir dökülürken
Sanki beklediği gelecekmiş gibi
Uzanıyordu kolları sarmaşığın dallarına…
Sesine ses veren
Ayaklarının altında çatırdayan dallardı
Duyulansa
Gecenin karanlığında acımasızca bir kedi miyavlamasıydı…
Korkuları düşlerinin yokluğunda kaybolan hazandı
Geceler mi yalnızdı yoksa bizler mi?
Dertle mi doğduk sanki biz anamızdan
Zamandı bizi acımasızca yoğuran…..
çok güzel bir şiirdi.. kaleminiz daim olsun kıymetmi dostum...
saygılarımla
elif ersoy
Şiir Bilgi
