türkmendağlı

15.3.2012 22:45:34

Gölgeler

Gölgeler

Duvara yaslanmış gölgeler gibidir,
gece karanlığında insanlar�
kalkıp giden ayak izleri vardır yüreklerde,
yerinde sessizlik bırakan.

Susmak payıma düşer,
sözlerin savaşından sonra
velhasıl,
herkesin ki kalpti ,
benim taşıdığım ise, delik bir bakırdı.

Sürgün dostluklar kurmuştuk,
en ufak fırtınada, başka memleketlerin olan
yağmursuz göz peşinde,
alkış tutan avuçlar�

�Kahır etme� derdi nenem,
zümrüt yeşili gözleriyle konuşurdu
O�da büyümek için ağlamış,
bende.

Seviyorum gözümden akan ırmağı,
sevdiklerim içinde yüzerken, hiç korkum olmaz
kıyılarım gam yüklenir,
beni sevmeyenlerin uğramasını istemem
acırım,
zamana,
vakte,
gönle�

�Her fert, kendi gölgesinde üşürmüş�
bilseler,
bizde titreriz,
içimiz acır,
parça parça koparken, dost yürekten.

İşte bu sebepledir suskunluğum,
kırgınlığım gölgelere..
�boş kalan koltukların yolculuğu,
yüzyıllar sonrasının
meyvesiz
mevsimiymiş�

Heyhat!
Figan, bir kere yürümüştür haneye.

Boş ver desek de, dökülmüştür hikayeleri içimize,
uzun,
sıcak bir acıdır�
değerleri,
ölçüleri kendilerine has.

�Gece karanlığında saklanan gölgeler gibidir dostlar�
gündüz olunca çıkan..
güneş tam tepedeyken kaybolan..
seninle uzayıp,
seninle adım atan,
arkandan takip eden,
yanında sessizce uzanan�

�Velhasıl dost, hiçbir zaman sen değilsindir�
kendini aramamak lazım,
çok şey beklememek gerek,
dinlemeyi,
anlamayı bilmeden evvel.

Kalem,
kırgınlığımın kıvrımları içinde,
ancak bu kadar fısıldaya bildi
gölgeler, nasihatlerini bohçaya sarıp giderken,
�gün, içimde sakladı düğümlerini�

En nihayetinde�
yürek soframda, �aş� olduğum dost,
kıymetlidir,
uzaktır,
yakındır,
candır,
kahırdır,
�düşman� asla değildir!
kendi yediğim ekmeği �ona� da uzattıysam eğer,
kapım aralıktır,
aktır,
paktır,
kocamandır,
�kilitsiz bir merhabadır�.�



15 Mart 2012
19:05

Atike Rânâ


Güzel bir serbest nazım şiiriydi, şairemizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.