hüzün şairi

11.1.2011 22:03:42

Ben durup durup seni özlerken,senin hiç haberin olmadı.Sana yazarken,parmak uçlarım kağıda değil tenine dokundu,hissetmedin,anlamadın.Nefesini kıskandım.Sana nefes kadar yakın olmak için Tanrıya yalvardım.Sen saçlarına dokunurken ben dokunuşunu hissettim saçlarımda,sen bana bakarken ben eridiğimi hissettim…

Tüm dileklerimi senin için diledim.Tüm isteklerimi sana göre belirledim.Sen olursan,olsun istedim tüm dilekleri.Anlamı olmayacaktı.Sensiz gerçekleşecek dileğin,bende bir anlamı olmayacaktı.

Sonra kaçtım kendimden.Sana varmak için tüm yolları denedim.Seninle konuşmayı denedim,sana bakmayı denedim,sana dokunmayı denedim.Denedikçe yanıldım,yanıldıkça yandım,yandıkça parçalandım.Sana varmadan savruldu parçalarım.Gözlerin gözlerime değdikçe,felaketim oldu ağladım…

Yüreğimdeki varlığını bilmenden çok,yüreğinde var olmak istedim.Hayatımdaki anlamını bilmenden çok hayatında bir anlamım olsun istedim.Bana bakarken beni gör istedim.Beni bil istedim.Belki bir hayaldi ama,BENİ SEV İSTEDİM…

Ben savaş verirken kendimle,en çokta seninle.Senin bunlardan hiç haberin olmadı.Kim bilir; belki de olsaydı UMRUNDA olmazdı…

Baktıkça kaybolduğum, kendimden çok sen olduğum, felaketimmiş gözlerin....

canda cananımmmmm...mükemmeldi sesine yüreğine sağlık...