H Hikmet Esen
4.7.2007 12:57:04Dizeleriniz 1970'li yıllarda yazdığım bir şiimi anımsattı yıllar sonra. Araya zaman girdikçe oyuncularda kayboluyor, yönetmende, olan sahnede kalana oluyor bence..
Tek Perdelik Oyun
Gaz lambası ışığında,
Yanık gaz kokusunda,
Bulabilmek hazzı;
Ve seçebilmek,
Gölgeleri fütursuzca..
Parmaklarla,
Tavşan gölgesi yapabilmek
Duvarlara;
İz bırakmayan,
Tadıysa çocukluğumda saklı.
Güneş'i iple çekmek sanki;
Ağaran tan'la,
Gün'e merhaba.
Gaz lambası ışığından
Gün'e giden gölgeler..
Oyun biter;
Yaşam mı, gölgeler mi,
Gerçek boyut bilinmez;
Elbette çocukta gitti gider.
Sahne biter,
Perde iner.
H Hikmet Esen
Şiir Bilgi
