SEMİH SEYYİD

6.3.2007 19:04:03

"eliniz yüzünüz türümün son kanı
celeplere satın beni / öfke boğazımı yarmalı"
Evet isyana girer.

Fakat şöyle başlamamışmıydı şiir;
"eğil
düştüğün yerden kaldır kendini"
Haksızlık etmemeli, şairin hiç bir çağda elinden tutan olmadı.
O da "öldüğüm vakit
eğilip mezar taşıma kimmiş diye bakmayacaksınız
bir enkaz yığınından geçer gibi /
kemiklerimdir bilirsiniz
çakal sezgisiyle ezeceksiniz toprağımı..." diyerek
size güvensizliğini koydu ortaya açıkça.
Ne yapmalıydı yani?
Bir kırlangıç o ve incinmiş belli ki.
Yine de o nahif dile gelmesiyle, hiç kırılmamış gibi,
kendini incitenlere sesleniyor.
Belki cesedini bu şekilde yerlerden alıp kaldırma yolunu seçmiş.
O toprağa, kurda kuşa karışmamayı seçmiş.
Bravo ona!
Her dizesine iki kulağımda eşlik edecek.
Yürekten kutluyorum!




SEMİH SEYYİD tarafından 3/6/2007 7:05:14 PM zamanında düzenlenmiştir.