Henüz yeni açmışken gözlerimi senle hayata
bu ezginliği,bu kırgınlığı, bu yenik duyguyu öğretme...
Kahve tadında hülyalar sunan o mazlum bakışlarını
benden çevirme...
Doymadan daha o güzel gözlerine
sessiz bir gidişin haritasını düşürme fincanlarıma
gitme !..

Canımın acısı dilime vurur
yazdığım her mısra
seni de, beni de vurur.
Bir iç yangınında kaybederiz herşeyimizi,
İmdatlarım cevapsız kalır...
Martılar küser bindiğim tüm vapurlara
Bir başıma kalırım bu diyarlarda,
şehrimiz düşman olur bana, gitme !

Seni soranlar,
yüreğime basa basa gidişini
vicdansızlığa yoranlar olur...
Her adımımda gölgeni arar gözlerim.
Her köşe başında hayalinle yüz yüze gelirim...
Şu kısacık anı kazıyıp beynime,
takılı bırakıp aklımı cevapsız nedenlere, gitme !
daha şimdiden intiharlar kuşandım boynuma,
Hava çok soğuk, kanım donuyor
Anla !
Karıncalar yoldaşım olur,
kim kaldırır yerden başımı?
Keder yastığım, hüzün yorganım olur
Üşürüm sensiz,
düşerim sensiz,
gitme !

Bu kadarı fazla gelir kalbime
Ölüme susarım sensiz,
zaten her işim , sen yanımda yoksan nedensiz...

Sebepsiz kalırım, gitme !


Ellerim, ellerin yokken üşür, gitme !
Bencilliğim, sen’cil olur ;
karşılaşırız yerli yersiz
Gözlerinden yaş gelir, dayanamam gitme...
Biraz otur, gitme !
Biraz bak yüzüme, gitme !
Biraz düşün, gitme !
Söz bitsin, şiir bitsin
Sen hiç bir zaman bitme...
Biraz daha kal, gitme !
Biraz daha
biraz daha gitme !


Remzi KURNAZ