gittin..
beni ne olduğunu bilmediğim,
sensizlikle başbaşa bıraktın.
gittin..

bense olmayışını hiç kabullenemedim..

biliyormusun sevgilim..
üsküdarda o deniz kıyısında kaldı, benim yüreğim..
belkide bundandır, kimseleri sevemedim.
oysa, ben üsküdarıda, seni de severdim.
oysa, kalbimi vermiştim ben avuçlarına.
bir annemin dizlerini bilirdim ben,
birde seninkini, huzur veren.

oysa, işte tam burda,
şu, martıların altında.
şu, deniz kenarında.
dalgalar kıyılara aşk diye vurunca öperdim seni..
sonra o dalgaları hissederdim yüreğimde..
balıklarda anlar, suyun üstüne çıkar selamlardı bizi.

biliyomusun sevgilim..
sıcacıktın sen.
teninin kokusu hala odamda.
işte tam şuracıkta..
o kırmızı geceliğinle.
gülümserdin sen benim uyanışıma.
nede güzel gülerdin ama..

nede güzel gittin..
herşeyi öğretmiştin.
sensizliğide öğrettin.
sevgilim, ben seninle ağlamayı çok özledim...

kasım 2007

Mehmet Çimen