sevgilim şimdi ben kimsesiz bu mayıs gecesinde..
terk edilmiş bir istanbul caddesinde..
ellerim cebimde..
salına sılana yürümekteyim.

yüreğimde tanıdık inceden bir sızı.

dilimde eskinden kalma senin sevdiğin bir şarkı.

aklımda senle dolu günlerim.
elimde değil sevgilim.
bak dolu dolu oluyor yine gözlerim.

bunun adı aşk’mı bilemedim..

sevgilim ben böyle bir ayrılığı inan hiç istemedim..

kahrolası gururuma yenildim..

ama seni unutmayı beceredim..

hafiften bir yağmur başladı.
istanbul ıslakken başka bir anlamlı.
seninle şimdi el ele yürümek vardı.
ve doyasıya gözlerine bakmak.
yağmurun tadını birde dudaktarından tatmak.

biliyorum bunların hepsi eskide kaldı..

umutlar solup tükendi..
sevgiler terk edip gitti..
resimler eskidi..
bana hediye ettin gül kokulu bu aşk..
dikenlerini öyle bir batırdı ki..

ama yine de..

teşekkürler sevgilim..
teşekkürler hayat..
bana aşkı damarlarımda hissettirdiğin için..

sevgilim ayrılığını yaşamak bile güzeldi.....

MAYIS 2008
mehmet çimen