23
Yorum
32
Beğeni
5,0
Puan
2259
Okunma

Ne Aralık zehmeresinden,
Ne kışın dondurucu ayazından
Bir türlü ruhlarda örtüşmeyen
Duygu seliyle boğuşmaktan
İçim donuyor!
İliklerime kadar üşüyorum!
Çıplak kaldı tüm ruhum!
Ne giydirsem kâr etmiyor
Hangi renk cümbüşüyle,
Hangi duygu rengiyle
Bezendirip, boyarsam boyayım
Kâr etmiyor elimde kalıyor!
İçim donuyor!
İliklerime kadar üşüyorum!
Hani derler ya!
Senin rengin onun rengi,
Onun rengi senin rengin değil
İste ben tam böyle bir yerdeyim
Ne rengi, ne dili anlayan var
Herkes kendi dilini, rengini yaşıyor
Kendi dilinde nağmeler döküyor!
İçim donuyor!
İliklerime kadar üşüyorum!
Anlamını kaybeden, manasız
Duygu yumakları arasında kaldım
Sazmın çaldığı sevgi namesiyle
Herkesin sazının kendi telinde
Hoyratça gayesiz çaldığı
Bitip tükenmek bilmeyen
Bencillik kokan namesini
Ruhlarda örtüştürmeye çalışırken
İçim Donuyor!
İliklerime kadar üşüyorum!
5.0
100% (27)