Çocuktum daha dokuz on yaşlarında
ya var ya yoktum
Çocuk kalbimde bahçede ki, dağda ki
Tüm Uğur Böceklerinin uğur, şans
getireceği inancı sarmıştı ruhumu
Tüm hayatım boyunca Uğur Böcekleri
En büyük mutluluğum, umudum, şansım
uğurum oldu ..

Küçücük bedenimde ki çocuk aklımla
Anlamasamda hisseder görürdüm..
Annemin, babamın yoksulluktan
Evlatlarına karşı boyun büken çaresizliğini
Kundakda ki kardeşim ağlardı durmadan
Annem " Bey çocuk ağlıyor ne vereceğiz" der
Susardı! çaresizce yutkunarak....
İşte o zaman bakmak istemezdim
Babamın çaresiz, buğulu gözlerinde
Donup kalan iki damla gözyaşına...
Anlamasamda hissederdim babamın
Yoksulluğun amansız çaresizliginde
Gözlerinden yüreğine doğru akan
İki damla gözyaşının nasıl ruhu ele geçirdiğini
Yoksulluğun ateşinde nasıl yakıp kavurdugunu
İşte o zaman sessiz hıçkırıklarımı tutar
Koşardım alabildiğince uzaklara doğru
Uğur Böceklerini görmek için
Onların uğur getireceği umudunda
Yoksulluğun çaresini bulmak umuduyla.....

Böyle zamanlarda öğrendim inandım
Uğur böceklerinin Uğur getireceği umudunu
En büyük mutluluğun umudum oldu
Gördüğüm tüm Uğur Böceklerinin uğuru...
Dilimden düşmeyen en büyük sevinç
şarkısı oldu
Uç uç uğur böcekleri! Mutluluk, sevinç,
şans uğur getir
Yoksulluktan çaresiz kalan tüm analara,
babalara kardeşlere...

Çocuk kalbimizde belki de Uğur Böcekleri,
Geleceğimizin, yarınlarımızın en büyük
Mutluluğu, umudu, uğuru, şansı oldu...
Bugünlere doğru gelirken....

04.02.2016 P.ÇETİN

Ay yüzlü masum yüzüyle ve eşsiz yorumuyla şiirimin kahramanı Ayşenur DOĞAN’a sonsuz teşekkür eder kocaman yüreğinden sevgiyle öperim