29
Yorum
70
Beğeni
4,9
Puan
2517
Okunma
Çaldığım kapılar birer birer kapandı,
Üzerime çalındı kapı tozları.
Aralıkta bırakmadılar,
Kış soğuk geçecek diyorlar,inanmadım,
Yokluktayım anlayacağın.
Kurak geçiyor zamanlarım.
Kucağımda iki çocuk,
Tehlikesini yaşıyorum orta çağın.
Tam bu zamanlarda gölgen evimin ocağına düşer.
Çoluk çocuk otururuz hüznümüz pişer,
Pay edemem hiç birine.
Sonra hepsi teker teker küser.
Fukaralık işte aşımız pişerken başımıza atılır.
Kafamız eğik gezerken,varsa bir lokmamız ona çatılır,
Adem varlığı doğurdu,Havva’ya ne kalır,
Görende varlığı anadan doğdu sanır.
Herkes gitse bile o bizle kalmalı,
Herkes iki lokma yese bile bizim ki bakmalı,
Herkes avucunu doldursa bile,bizim ki uzak durmalı,
Haramın tadı daha tatlı olur,dili yanmamalı.
Aşk zaten arada uğrar bize,
Öyle her dönencede geçmez,
Ölüm gibi keskin olsun isterim düşmesin söze,
O zaten ağızlarda gezen aşkı sevmez,
Yokluk varlığın gözüdür.
Sen göremesen bile o görür.
Demlenmesi gereken duygular örülür.
Ademin a’sını rehin aldılar
Yaklaşmayın yoksa ölür!
Bismillâhirrahmanirrahim
5.0
96% (53)
1.0
4% (2)
Cevap Yaz
