usulca kaçıyor benden gözlerin.
sonra ellerin ayrılıyor nedensiz.
bir ayrılık değilde kaçarcasına bir veda gibi.
hayra alamet değil bu olanlar.
biliyor musun sen gidince yetim kalacak bir çok şey.
önce gözlerim sonra ellerim birde yüreğim.
bak üşüyorum buralarda öyle ayazda falan değil.
sert esen poyraza bile aldırış etmiyorum.
içim üşüyor sensizlikten.
düşüncelerim bile durgunlaştı olamıyorum eskisi gibi.
bir rüya olsa bu yaşananlar diyorum kendime .
diyerekte avutuyorum kendimi.
kalem sensizliği yazarken keyifsiz.
cümlelerse sen olmadığından anlamsızlaşıyor.
hadi bir güzellik yap kır inadını gel.
yetim bırakma bizleri.
ellerim ellerine gözlerim gözlerine şimdiden hasret.
kalem nazlı sen gibi.
kağıtsa emrine amade.
usulca döndüm ben geldim de.
çok geç olmadan.

Mehmet DEMİR
sk. 06.02.2016.Ankara.