bir vakitler
Hakkın ipine tutunmaktan alı konunca insanlarımız
Ağalar ve uyduruk töreler bir bir türetildi
hayvanlar bile kadından daha elzem görülür oldu
Resulün emanet olarak kabul etiğine
üç adım arkadan gelmek ancak reva görüldü
kadınlar aklı evvelden bile geriler de bırakıldı
hiç
m
i
hiç
bu saygısızlığa karşı koyamadı
ben bir anayım demeyi bile özüne ar saydı
sadece yük taşıdı ve çile çekip de durdu
ve küçük bir masum savunması bile
erkeğe hürmetsizlik addedişte kusurlu bulundu

güya ar namus denip gizlendi sokak men edilerek
gözünü korkutmak için kediler bacaklarından ayrıldı
görmesi bilmesi ve duyması hiç istenmedi
başı kaldırılmadı yerden hiç gösterilmedi gerçekler
boynuna yılları yükleyerek evi onlara kafes yapıldı
eksik etek değil miydi hal ve hakikatten o ne anlardı
hep hor görüldü bir hizmetçi imiş gibi
bazen haraç mezat satıldı hayvan misali
bazen takasa sokuldu çıkar uğruna
sırttan sopa karnından sıpa neyine yetmezdi ki
kendi kişiliksizliklerinin hıncıyla
töre ile namus kılıfında harmanlanıp yok edildin
kasıklarından kilitlendi demir zırhla
gönül istemi yok sayıldı kart erkeklere eğlence edilerek
değer kıymet bulmadı kullanılan mal gibi
denk tutulduğu hayvanlarla tartıldı
sadece varlığının birkaç hayvandı kıymeti

oysa arzu ile sevgi aynı kapta pişer birleşince yürekler
kimi arzuda aklı fikri
kimisi az da olsa bir sevgi bekler
düşüncesi kaybolur gözü kararır arzulara düşen erkeğin
işi gücü oluverir hepten şehvet
kadına bir çiçek gibi şefkat sevgi ve ihtimam gerektiğini
hiç bir vakit düşünmedi ki erkek
bir hayvan gibi hırlar da dururdu emeli bitene dek

değerlere ayrık otu gibi dolandı erkeğin zevzekliği
edep ve iffetin kadından doğduğu bilinmedi
tam tekmil durduruldu hür düşünceleri
şapşal bir toplum doğana dek
zekası tilki gibi olsa da zora boyun eğdi kadın
bilmez görmez duymaz edildi ruhları kilitlenerek
erkeklik büyütüldü gözlerde ağlamaz oldu erkekler
kökten sökülüp alındı arzu ve istem hakları kadınlardan
yandı kül oldu beden kişiliksizliğe
eline yüzüne bulayınca erkekler her bir şeyleri
sadece analara söz hakkı verildi oda bir anlık
Arap çorbası gibi oldu hayat hepten dibi bulanık

saygı ve sevgiler çöpe atılınca kıyametler koptu
yok oldu o güzelim ilişkiler
haya ve edepler hep çıkarlara kurban oldu
ü
ç
adım arkadan gelen fırlayıp geçip de gitti
arkasından toz toplamaya başladı erkekler
birliktelik söndürüldü tütmez oldu ocaklar
şimdi kimin eli kimin cebindedir
hiç mi hiç belli değil
evlatlar anayı ve babayı
kocası kadını kadın kocayı tanımaz
birlik ve bütünlük hepten bozuldu
eh ne ekersen onu biçeceksin bu etme bulma dünyası
şimdi mi
çiçek dediklerimiz bir kaktüs gibi yüreklerimizi kanatır oldu…



(05.02.2016) AZAP…




Şiiri güne taşıyan saygıdeğer seçici kurula; Ve emek göz nuru ve zamanlarını harcayarak eleştiriye katılan, yorumlayan, puan veren, şiir anlamında desteklerini esirgemeyen, çok kıymetli şair- yazar dostlarıma, en kalbi teşekkür sevgi ve şükranlarımı saygılarla sunarım... kalın esenlik içinde...