1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
2137
Okunma

Bu cismin beraati, senin gözlerinde saklıyken.
Şimdi müebbet yalnızlığa, mahkûm etmekte niye.
Sana ve aşkına karşı, gönül her zaman haklıyken.
Kendini savunup da demedi, bu hüküm ne diye.
Bıraktım kendimi, bütün hayatım artık tek çizgi.
Anlamadığım o karışık mevzu, şimdi daha net.
Eskisi gibi değil, kurduğum hayallerin rengi.
Ölemiyorum, ne yazık ki yaşamak mecburiyet.
Sana mahkûm olup, sensiz olmak gerçekten çok acı.
Yaşamaya çalışıyorum böyle, bugün ve yarın.
Bilemiyorum, yaptığım yanlışlardan bu kaçıncı.
Ateşini söndüremiyor sular, bu sonsuz narın.
Yazan: Eza - Berkefti