Sevgide olmazsa olmaz olan, muhakkak ki edep.
Bu değil midir zaten, aşkın tazelenmesine sebep.
Böyle bir aşkı, nasip eder mi derdim Rabbim bana hep.
Şaştığım şey, kısmetsizliğimi neye borçluyum acep.

Hep umutla, bir gün, bir zaman olacak gelecek derdim.
O geldiğinde bitecekti, büyüttüğüm bunca derdim.
Gelmen için ömrümü, yollarına paspas gibi serdim.
Bu kahrı çekeceğime, kalbimi elimle sökerdim.

Tek istediğim mutluluktu, seninle ömrüm boyunca.
Bir tek ölüm ayırabilirdi bizi, benim kanımca.
Unuttun mu ne derdin? Seviyor musun diye sorunca.
Dönüp de bir bakamıyor gözlerim, bendeki sonuca.

Bu aşktan daha önce, seven sevilirdi bana göre.
Çünkü sevmişti, üzülmesine gerek yoktu boş yere.
Aklıma bile gelmezdi, ayrılığa dair tek zerre.
Bu yüzden istense de bulunamazmış, ölüme çare.

Yazan: Eza - Berkefti