pandoranın kutusu açıldı
umut değildi içinden çıkan
bir köstebek yuvasına saklanmış siyanürdü fışkıran...
psikoanaliz testlerinde çıktı
psikopat sanrılar
ve bir siyanür sinsiliğinde sindi kanımıza
kahpe yalan ve düzenbaz dolan

bir kilit...üzerime
sonra bir kilit daha
hangisi tutacak beni
ya da hangisi durduracak içimden geçen zaman vagonlarını
muhakkak ki vagonlardan biri içime yıkılacak
işte o zaman
ya geçmişi, yada geleceği yaşıyor olacağım
an’mı?...
o zaten şu an tükeniyor, öyle değil mi?...


bir tapınak var ötelerde
içinde sıra sıra dizilmiş yosmalar
arınmanın peşindeler, ateşli düzüşmelerde
sonra günah çıkarma ayinleri
çirkinler ve güzeller
tek mesele
siyanürsüz olanı bulabilmektir,
katışıksız ölüm sarhoşluğunda...


içimde bir birikim
bozdurmak mı gerekir yoksa yatmak mı üzerine
belki bir sokak kadını hatrına
dalınır en ürperten ayin’in tam orta yerine
ve imdadıma hyetişecek bir piç nidası
yada bir köpeğin uğultu soğukluğu
bırakın beni,
düşmeden çıkayım hayatın döl yatağına
bir siyanür akışkanlığında...