Öksüz bir çocuğum ben çöktüm eteklerinde
Sensiz kanayan yaram dinmiyor anneciğim
Yaramazdım uslandım duruldum ellerinde
Söndü hayat ışığım yanmıyor anneciğim




Yorgun parmaklarıma şefkat ile bir dokun
Hâlâ burnumu yakar göğsündeki süt kokun
Belki çok geç kalmışım belki miadım yakın
Dilim seni duasız anmıyor anneciğim




Söndü gözümde ferim içimden can çekildi
Heveslerim yol buldu yüreğimden döküldü
Anladım hayat çetin belim çabuk büküldü
Umut çarkı ömrüme dönmüyor anneciğim




Tek söz konuşmasam da uzansam kucağında
Ağlasam için için göğsünün sıcağında
Bu dünyanın çileli kederli ocağında
Çıra olmuş varlığım sönmüyor anneciğim




Büyüse de ellerim ağarsa da saçlarım
Senin adaletinde insaf bulur suçlarım
Karlı bir yamacım ben sana değer uçlarım
Doğan güneş üstüme sinmiyor anneciğim




Yalan bir hikayede kayboldu gitti serim
İki yaşlı göz oldu cümle varım eserim
Bilirim silinmez hiç kalbinde cennet yerim
Sevdan üstüne sevda konmuyor anneciğim










Gülşah Gayret / TEKİRDAĞ





_