Eşkıyanın adresi dağların izbe yeri
Rabb’in verdiği canı almaktan kalmaz geri
Bilinmez kaç şehidi yutacak mideleri
İnsanlığı yediler, bitirdiler yine aç


İçimize sızdı ya Allah’sızlar ordusu
İstanbul, Ankara, Van pusu üstüne pusu
Çocukların gözünde bariz ölüm korkusu
Kor düşmüşse sineye, hâle neylesin ilâç


Cudi donsa Kandil var, çok yağarsa yağsın kar
Yetmezse, akşamüstü şehre inermiş kurtlar
Gözler önünde hendek kazabilecek kadar
Kana susarmış bunlar, o yüzden bize muhtaç


Sürüngen denir hani, fakat öyle gururlu
Hor gördüğü it bile haramiden onurlu
Yurdumun her köşesi niçin hainle dolu
Niçin kin yetiştirsin dallarında her ağaç


Elbet toplanacağız o mahşer meydanında
Asıl kurt kuzu imiş, sahte kurtlar yanında
Misal, ölür müydük hiç döşenmemiş mayında
Gayretinin sonunda doymak yegâne amaç


El kadar bebelere doğrulturken silâhı
Tutmayacak sanırlar onca mazlumun ahı
Bir gün dahi ölmeden görmedik de sabahı
Eğilmedik namerde, aşka gelince kırbaç...



7Ocak2016/NÜS