0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
693
Okunma
ÇIRPINIŞ
Kayalık kuşları gibi;
Çırpınmaktan öteye,
Gidemiyoruz.
Ne zaman tüneyeceğimiz.
Bir ağaç kovuğuna sığınsak ?
Eski yolculuklarımızdan
Bir uğultu geliyor kulaklarımıza…
Nehirler boşalacak, depremler,
Olacak sanıyoruz içimizde,
Zemheride kuraklığa kalan
Yüreklerimizin, yaz ayında
Donduğuna şahit oluyoruz,
Çırpınıp duruyoruz
Duyulmayan çığlıklarımızla,
Kaygılarımızın bulutu,
Tazelemiyor mavilerimizi.
Rahmet yağmurlarımız
Dökülmüyor topraklarımıza,
Oysa biz.. bir karakış ayından,
Yalnızca, dört ilkbahar büyüğüz.
Yine de çırpınmaktan,
öteye gidemiyoruz.
M.Güneş
