dünü uğurlayıp, yaptım hazırlığımı


-Harflerin ortasında başladı yolculuk
satır araları zifiri karanlık
fenerimin ışığı az
tünelinde dolaşıyorum kelimelerin-




kalsaydın
bir kaç saniye süzüp gözlerimle seni
yüzünün kıvrımlarında varsa hissem
üç defa bismillah deyip
oğuştura oğuştura ellerimi
dokunmak istiyordum
hâkim olamadığım parmaklarımın nemli uçlarıyla
kurumak üzere olan gözpınarlarına



kalsaydın
serini çökmüş bir havada
oturup pencere kenarına
karşılığını bulamayacağım soruların
işlemini yapmayacaktım pencerenin buğusuna
duvarda varaklı çerçevede resmin
her fısıldayışında kulağıma
gözümün verdiği tepkiyi mora boyayacaktım
yirmidört saatin her dakikası
cezamın azalışının çınlaması kulağımda
direnmek olmasaydı zamana
çoktan sesimin titrekliğini toplar
şöminesinde yakardım yalnızlığın


kalsaydın
dibine vuran öfkemin boş testisine
dolduracaktım soğuğu
yağlı urganla
bağladığım gece çığlık çığlığa susana kadar
üfleyecektim yıldızların inatla tutunanlarına



kader insan kontrolünde değil
olsaydı
’gidebildiğin yer senindir’ der
aklımın köşesinde birikenleri
tutmazdım ayaza karşı
uzandığım yerden doğrulmaz
kendime asla çeki-düzen vermezdim
üşütmezdim yorgan altında hücreleri mi
üşümezdim
saçım ucundan başlardı ağarmaya
kuşlar kafese konmaz
suçsuzsan yüreğimde
müebbet cezan olmazdı...



zєץиєp є¢є єяєи
---------------------------