0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
526
Okunma
akşam iki sevgilinin bir birine gülümsediği
yazlık sinema
iki çocuk sen ve ben
aydınlatılmış yoldan geçerek
su verdik
ağaca ve çiçeğe
kedili kaldırımlar yalvardı
uyusak uyanmasak olmaz mı hiç
geldik vadilerin önüne
küçük kımıldanışlar da mutluluk
inelim dedik gidelim
tebessüm yanaklarımıza teslim oldu nihayet
yüzünün şenliğinde binlerce yıl
öylesine hızlı vakitler
öylesine kısa ve dalgın geçti ki yıllar
hiçliğe hüzün duymadı ayrılıklar
bulut değil
gök değil başka sesler
perdelerin arkası şımarık sevgilim
kar beyazı çoğaltır ya insanı yoktan
sevildikçe
peşimizde koşan sevgiler.
