25
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
3201
Okunma

gittiğinden beri baba...
Gün, egemen iklimlerin toz bulutu,
Yeknesak gölgelerini rahmet bellemiş yükü ağır
Ve esefle kınarken yer gök:
Olmazın oluru düş kırıkları velhasıl demli
Bir acıya mahal vermekse maharet,
İstikrarı anlık bir tükeniş kadar
Hicap yüklü tahakkümlerdeki kaybolmuşluğu
Gölgesi kayıp insan ırkının
Ve belli belirsiz bir yenilgi,
Cenge çıkmış rahvan yetileri,
İpliği pazara çıkan eloğlu.
Görmezden gelip de esefle kınarken
Hacmi engin münafık öngörüleri:
Yerli yersiz ne çok kelam,
Var yemezin heybesinde o koruk anlamsız tezahüratı
Anlık öfkesi nasıl da dönük yüzü garba:
Asılsız bir simge şu elimdeki bildirge,
İnsanlıktan istifasını vermiş kim varsa
Hani olur da çıkar yoluma.
Meylettiği bir karartı hepi topu,
Gönlün ışığı tek perde;
Dünya ile düşlerin arasına gerdiğim,
Belli ki bariz tüm olup biten:
Kan ağlarken yürekler
Yakışır mı bize, kahkaha yüklü öbek öbek
Devri âlem, gönüllü gönülsüz ne çok tahakküm
Gök kubbe bile dinginlikten çok uzak,
Çeperinde imgelerin ne çok tantana,
Düş kırığı satılmış payelerde dönen nice dolap.
Hikmeti atlas bir yorgan
Şu varlıksız yüreklerde kırarken yerli yersiz,
Olur da düşer yolum rehavet bildiğim
Hüzün kadar yeknesak bir tüketilmiş kadar
Uzak kılınan mutlu hücrelerde kanıksanmış
Haddinden fazla ne çok esinti, bulutlar kanarken
Elimde boş bir çerçeve, kırık ucu ve kırpık
Şu siyah beyaz resim:
Gülerken gök yürekli o adam,
Haznesinde gönül birlikteliği kadar kutsal
Ve ayan beyan.
Uzaklardan çağırır adımı yerli yersiz
Kulağıma çalınan şu ezan sesinde saklı dualarım,
Ermeden nihayete pervasız yolculuğum.
Ve bukle bukle saçlarım, gözlerim nemli
Dokunmak nasıl bir hikmetse sevgiye,
Her daim rahmete hasret.
Coşkuların dinginliği adsız bir şarkıda saklarken adımı
Ve isyanımı bastıran asılsız bir serzeniş:
Sevdiğim ilk insan annemden sonra,
Dört gözün esirgediği ne çok sancı,
Bilsem de asla göremeyeceğimi
Rüyalarımda saklı babasız imgelerim.
5.0
100% (28)