Hoş kokulu evler düşledim
Hoş kokulu kadından adamlar
Adamdan kadınlar
Ve mavi kokan esası çocuk olan çocuklar

Hoş kokulu evler hoş kokulu eller
Hele ne gözler düşledim hoş bakan

Kokulardı hayati hoş kılan
Silinmek niyetiydi kim bilir maksat
Hoş kokmayan anılardan
Gebe olduğumuz zamanlardan

Suyun uğramadığı kentlerde büyürse çocuklar
Çürür her dokunulan

Uçar mı kuş
Açar mı çiçek
Çağlar mı Dicle Fırat
Küser insana hasat
Yarından da saklanır bahar
Et kokar, göz kokar, nefes kokar
En kötüsü niyetler ümitsizlik kokar

Bilmez misin
Ölüme sığar tüm kötü kokular
Nem
Gam
Kan

Yaşatmaksa asolan
Hoş kokmalı ses
Hoş bakmalı gülüş
Hoş dokunmalı el
Kelebek açmalı düşler

Kim duydular ülkesinde
Kim vurduya gider
Böyle şiire duran kelimeler
Ve sığmaz gözlerin evreninden aklın iklimine
Kim duydu nice öyküler

Şiir talan olsa ne çıkar
Talan olur üç ayında ömürler
Ey kefenine dünya sığdıran ruhu mezar kokanlar
Üstü evet ama
Barut kokar
Kül kokar
Nefret kokar da
Toprağın altı hoş kokmaz

Hoş olsaydı keşke yaşam



Saadet Yıldırım