Hiç bir yere

Hiç bir duyguya

Ve sığamamak bir düşünceye

Ne demek



Ne gök kar ediyor anlamaya ne bulut

Ne maviden lacivert deniz

Bu kuşkuda ne toprak var ne taş ne yosun

Bir kelebek bir martı serçe de yok üstelik



Kötülükten kaçmak mı avuntu

Yok saymak

Ben mi,biz miyiz saklanan kötünün aklına

Çünkü susmak oldu disturumuz

Büyüyor aleni,ortada



İyilik doğurmuyor artık çocuklarını

Öksüzü oldu bu baldıran tadı

Kısır döngünün ağusunda



Bir ekmek,bir kaç fatura

Ve çökmeye direnen bir çatı başımızda

Isınmak ve ısıtmak güneşe dair

Kalp dediğin neden soğuk

Gözden göze çoğalıyor kasırgalar



Başlatanlar her öyküyü

Ve gidenler

Sorularla kemiriliyoruz varolmaya

Dün bitmiş

Şimdi siz

Yarın mı sığınak

Uzak mı yakın, yakın mı uzak

Dipsiz bir kara delik bu soysuz belirsizlik



Avuntuya sıvazlanıyor

Onca çizgi

Onca nasır

Bitiyor pembe sarı kızıl

Bitiyor demlerimiz



Ofluyoruz neden

Kim saklıyor huzuru hepimizden

Akşam bültenleri sabah bültenleri

Yanımızdan yürüyüp gidenlerin

Hangisi düşüyor acaba ekrana

Suçlu alçak ahlaksız derlemesinden



Alt dudak üst dudak manevralarında

Milyon mu sayılamıyor belki milyonlar

Savruluyor ruhlar çıkmazında



Kana kemiğe tene işlediyse keder

Ruh nasıl sıfırlanır ki kendinden

Ey alimler gerçekten mi o

Kafdağı tadında öğütler



Öz ne

Türemiş bir kelime

Kadardık

Canı acıtan özlemmiş

Ardı gam



Hadi artık ıslığını çal

Sıradanız ya

Mucizenin tanığı olduk unutma

Yol varacak o koca göbekli sorunun pınarına

Cevap

Cevap yolun sonunda



Bir vebal gibi ömürsüzlük

Ve bakmak ömür arasından

Asidir sataşır her ahta ve ansızlıkta

Düşüyor sırtımızdan bu yük

Kalkacak ahirden



Özgürüz

Gelmiş gelmesi mümkün tüm zamanlara

Korkuyu kovuyoruz senden benden

Fıtratımızdan



Saadet Yıldırım