bana uzatılan eli ısırmak
ne haddime efendim
bendeniz sizin
görünmez zincirlerle bağladığınız sevda köpeği
gel dersiniz gelirim
git dersiniz giderim.




arada önüme attığınız
bir kaç lokma kelime öbeğini
gözlerimde minnetle yerim
şükreder çekilirim bir kenara
ah efendim
siz üzülmeyin kıyamam
arada canınız sıkılırsa
seviyorum der
önüme eskimiş bir kaç cümle fırlatırsınız
dilimi dışarı sarkıtarak onu size geri getiririm
ben de çok seviyorum derim elinizi yalayarak.




aman efendim
benim düşüncelerimin
duygularımın ne önemi var
arada sırtımı kaşımanız bile çok
kıvrılır yatarım ayaklarınızın dibine.




gün doğar tepelerin ardından
ben kapınızın açılması için yatarım oracığa
kıskançlık değil bu
öyle düşünürseniz üzülürüm hani
sadece sizi kem gözlerden korumak amacım
o bulunmaz güzelliğinize ya nazar değerse
kahrolurum
elbette arada yemlediğiniz başka köpeklerde olmalı sizin
ee eliniz pardon gönlünüz açık ne de olsa
bonkörsünüz her konuda
et isteyene et
ot isteyene ot
torbaya girmez ya günler
elbet bana da kalır biraz şefkatin deminden.




bu aralar
körebe oynuyorum hayatla
elbette ebe ben
hayat kaçaklarından kimi yakalarsam
sıkıca sarılasım var
ama fazla uzağa gitmiyorum efendim siz merak buyurmayın
bir ıslığınız yeter yüreğinizin kapısına gelmeme.





Ayvazım DENİZ