Korkak hüzünler serpiliyor damla damla hayata
Kutup ayazlarında donmaya terk etmek üzere
Cehennemin alevlerinde yakılmıştı
Atar damarımda sevgiliye beslenen ümitler
Kasvetli bekleyişte insanlık manzaraları
Hayal ve gerçek arasında uçuşan kelebekler
Farkına varmadan yaprak dökümü ömrünün
Belki de son çırpınışta kırık kanatları

Rüzgâr sessizliğe durmuş bir hayalet gibi
Bulutları topluyor etrafına
Köpük köpük kudurmayı bekleyen denizlere
Sonra yaratacak, adı henüz konmamış kasırgasını
Gönül evinde bırakmayacak taş taş üstünde
Gün batımına asmış zamanı, bekliyor sabırsızca

Midye, korumak için can özünü incileştiriyor
Ölmüş yıldızların soyu olan denizlerdeki çakılları
Tarihî surları üzerinde barındıran kayalara
Sessizce meydan okuyor unutarak boğazın geçmişini
Altın Boynuz adıyla tarih yazarken bir şehir
Ev sahibi olmuş dünyaya hükmedenlere
Şimdi ise fırtınadan önceki sessizliğe gömülmüş

İzdüşümünde kirletiliyor rahme düşmüş umutlar
Kılı kırk yaran düşünürler derin uykuda
İnsanlık üç maymun taklidiyle sahnede
Kertilirken dede yaşındaki ile beşikteki
Kurşunla doyuruluyor emzirirken yavrusunu
Annenin toprağa dağılmış zerrelerinden,
Çamurdan bir bebek şekilleniyor
Memeden henüz kesilmiş çocuğun ellerinde