Hüznü es geçtim dün gece:
Tüm yalıtılmışlığımı mihrak bilen imgelerdi
Sızan usulca ve yerli yersiz o yeknesak dokunuş.
Kırıktı bulutlar hatta kırgın
Ortadan ikiye ayrılmış o gök kubbe:
Melekler biteviye nöbette.
Islak saçlarıma tutundu yıldızlar
Ve topladım birer birer,
Kırpmaktı tek gayem ve savurmak mavi göğe.

Ay çok durgundu en az benim kadar.
Susmaksa payıma düşen,
Evrildiğim köşelerde görmezden gelindiğim,
Sırıtık bir izdüşümüydüm hüznün
Ve gölgelenmiş hanidir o seyreltide hayat bulduğum
Bir o kadar vakur bir ıssızlık:
Aşkın mizacı ve mihrabı uzak benden alabildiğine
Yine de kaybolduğum sonsuzlukta ansız bir varlığın
Anlamsız kelamında can bulan her bir hece:
Üç harfti hepi topu ve tek hece.
Aşk, aşk diye kıvrandı yeryüzü
Kızgın bulutların öfkesine yığdığı sitemi Tanrı’nın
Elini çekmediği her bir fanide şükür yüklüydü:
Dualar kavuşmak hidayete, tüm gölgelere inat.

Masumiyet yeknesak bir kelimeden ibaret olsa da,
Sarnıcı kayıp bir kuyunun karanlığından sızan sis kadar
Ölümüne suskun rehavet yüklü benliğime söz geçiremediğim
Her saniyeye yüklediğim ansız ve makamsız bir serenat;
Alabildiğine sitemkâr belki de medet ummaktan çok uzak.

Yine de kesilen ahkâmları görmezden geldiğim
O sarkaç salınırken bir köşeden diğerine
Kayıp olsa da düşlerim,
Peşine düştüğüm körelmeye ramak kala o dipsizlikte
Bir bir nakşederken ayrı kalamadığım hüzne delalet
İbriğimden dökülen hece hece,
Kovuşturmak döngüyü
Belki de istilası menfi bildirgesine yığdığım
O dermansız serzenişlerin peşine düşüp de kaybolduğum:
İhtilalı yüreğin mi gıyabında çektiğim o reste sığındığım
Bir teselli iken tek tecelli:
Ayracında yığılı onca tahakküm:
Sersefil ve salkım saçak imgelerin nezdinde.

Ölmek güzel, güze selam verdiğim günün ertesinde
Sevmek de güzel en alası hem de
Hadi doldur bir bardak olsun da demli.
Gülmek de güzel fazlasıyla
Ağız dolusu
Yitip gitmek mi dedin,
Eyvallah hele ki sen de yanımdaysan.

Varsıl bir yolculuk benimki sığındığım kanatlarında
Başımı okşarken melekler.
Göğe teğet geçtim bak görmez misin,
Devinimi yüreğin kabarmış deniz misali
Hürmeten şu sevgiye nolur susma,
Tek bir kelime dahi düşse dilinden kabulüm
Esrikli aklımın mahzeninde tutuklu düşlerim
Bir bir sağaltırken seni her düşündüğümde.
Hitap ettiğim şu boş sayfada,
Elden geldiğince ne güzel oysa şu mizansen
Bir yanımda sen.

Devrik cümlelerimdesin
Gönlü kuytusunda dinlendirdiğim şu saf aşkın
Tek sahibisin.
Güne uyandım seninle
Gündönümüne tıkıştırdım imge yüklü dünlerini
Kıyısında dinlendiğim gökyüzünde saklı
Yüreği bilediğim her duyumda
Ve bilemediğim yoksunluğu aşk denen sefil yolcunun
Elimden tutmuş ta bir kere.