5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1102
Okunma
/gözlerinde uyansın diye gün
kılı kırk yarıp sana gelsem
soyunup koynuna,
masal dinlesem
beni sev
beni çok sev diyebilsem.../
kendime açıyorum gecenin ortasında
zehirli imgelerin öldürmüyor
boy veriyor hüzünlerim
bir dokunuş borcum kalmış
ölmem de
sıratından geçeceğim
cehennemi yaşamadan
cennet yok...
henüz;
gözlerimden akan nehirlere banmadın kirpiklerini
bu yüzden; pusudadır vuslat hasretin
öfkeli suskun bundan
iki dünya barındıran bakışlarımdan
içmedin ab-ı hayatı
dilinden düşürmediğin ölmek bundan
ve;
öksüz kalışını hatırlaman...
kandığımız,
bir masalın ortasında kalakalmışız
bana, bir veda borçlusun
çok uzadı sessizliğin
sensizliğim...
bırak yelkovanı, akrebi
kendini aşkın akışına bırak...
sude nur haylazca
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz