0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
672
Okunma
Eyy benim Çeşmi bülbülüm,
Fesleğen kokuşlum …!
Gül kuyusu gözlerine,
Hasret mi dokundu da,
Ben, halen üşüyorum.
Gönlünde muhabbet,
Özünde vuslat varsa ...
Etme...bunu bana...
Düş gözlerimi, değerimden;
Ayaz gölgeler sindirme,
Genzime genzime,
Gökkubbeyi düşürüp durma hücrelerime,
Görüyorsun… yine sensizim işte !
Şafağında ipe çekecekler beklide,
Defalarca özlemine sürüp,
Şakağından kıyma yüreğime.
Öyle; fütursuz,
Düşüp durma şu gülüşlerime...
Zaten, neyi arzuladık ise;
Hep uzak düştü bize…
Güneş toplamayı özler olduk
Dizlerimize vura vura,
Ya kader önden gitti hızlıca,
Ya biz geride kaldık mutlaka,
Yoksa; bu yara…
Gece vurur muydu gerdanına…!
M.Güneş
