Uykudan uyanmıştı.
Sarı güneş, yeşil bitkiler,
Kahverengi toprak ve yıldızlar.
Ya da kuru betonlar, kırmızı kiremitli.
Sıra sıra betondan binalar,
Gecekondular.
İnsanlar için yapılmıştı, onlar insanlar.

Çok kalabalıktı üstelik.
Beyaz çoraplı, pembe etekli kızlar,
Top oynayan oğlanlara engeller.
O da katılmıştı.
Sonra simsiyah gece çöktü.
Karanlık içinde kalmıştı.

Organizma mı büyüyor,
Yoksa dünya mı dönüyor?
Nedendir bilinmedi, bilinmez.
O da sıraya alınmıştı.
Ne aşklar bitti, ne yüce sözler...
Birşey genci oyalamıştı.
Bir söz söyleyecek ama,
Nasılsa ağzına tıkanmıştı.
Yaşadığı yaşanmadan yaşanmıştı.

Uykudan uyanmıştı.
Derin bir rüyaya.
Uykudan uyandı.
Nihayet günaydın.
Ya da bir karabasandı.
Özlenilenler içinde saklı.
Uykudan uyanmıştı,
Zaten gerek de kalmamıştı.
...
Meğer herşey böyle başlamıştı.
Adam uykudan uyanmıştı.

Scatter