Koruklarında mecalsiz ve engebesi bol
Hani adını sen koy, diye haykırdığım
Gönül hutbemde en derin tecelli
Yitip gittiğim aşkların erbabı,
Yeknesak gönül korusu konuşlandığım
Hele ki küpeştesinde bir de olmuşsan yerle yeksan.
Dümeni kırdımsa da çoktan bindirmedim mi en derine…

Kovaladığım dünlerin mizacına yenik düşmekti
Tekerrür eden rahmeti bol imgelerin doğurganlığında,
Ansızın sızan yürekten ve usul usul zehirleyen.
Kimdi, neydi demekti düşen payına
Yaftalanmış insan ırkının
Ve gömüt bildiğim ölü dünlere
Sığdırdığım ölgün dirayetim.

Dengesizliğe mahal veren, satır arası yobaz
Yetilere nazire ettiğim devri daimi kadar yeknesak
Mecalsiz bir tüketilişe meylettiğim
Seyreltisinde zaman ve göreceli zamirlerin
Mağlup edici tınısında el yordamı kaybolduğum
İzbelere devrettiğim münafık düşlerin tecellisinde
Yitip gitmelerin revnak tınısına kaptırdığım
En sefil yanımdın ey, aşk.

Mecalsizliğimi derman bildiğin,
Kırık bir haznenin kurumuş ölgün çiçeğine
Yaktığım ağıtlara gölge düşüren
Kırık notaların tesellisi sahipsiz güfteler
Kadar pür-ü paktım oysa
Ölüm öncesi.

Ceberut gölgeler korunaklı yalnızlığıma
Set çekti aniden
Ve aniden işkillendi şeytan,
Medet umduğu köle zihinler kadar kör müydü
Yoksa cihan?
Cihandan geçtim, iki elim yakanda, dercesine
Kapılıp da koyuverdiğim ısrarlı muhalefetine
Toz konduramazken istimlâk edilmiş düşlerim,
Hanidir sakladığım göğüs çeperinde
Ve bin bir yankısı devinen boşluğunda
Cahil imgelerin tezahürü kadar anlamsız
Ve kol kanat gererken
Yüce Yaradan.

Anlık istikbalime gölge düşüren o makûs talihim
Miydi yoksa seferber olmuş birincil imge,
Aşk ve niyaz en derin göz çukurumda.

Gönle hudut aşka basiret bağlı devrik
Bir ömrün tek reçetesi olsa da ölüm,
Olsa da tek kurtuluş günbegün
Hüzne delalet bir yakarışın devinimine
Saklı tuttuğum gönülsüz yok oluşların
Gıyabında naif bir tekerrür dünden
Ve gölgeleyen:
Sakıncalı bir gömüt oysa hicap yüklü
Serzenişin kör talihi o efkâr bulutların
Tepesine yığdığım serkeş tınısı
Kaderi yitik bir ömrün güncesine
Yaptığım katık, altı üstü.

Sanır mısın ki düz hörgücüm ki yeknesak
Bir çöküş esareti bağdaştırırken
Gönülsüzlüğün beyanat verdiği üç beş
Savruk cümleye yüklerken en derin niyazı.