HAMAMBÖCEKLERİ

Yuva yapmış terliğime,
Geçti artık iliğime,
Öz, iğnenin deliğine,
Girmiş hamamböcekleri!

Her yanımı yaladılar,
Ne var ise daladılar,
Eve zehir çilediler,
Zormuş hamamböcekleri!

Kah pantolon, kah cekette,
Çıkıyor, her bir pakette,
Yoktu, bizim memlekette,
Buymuş hamamböcekleri!

Klimanın suluğunda,
Anahtarın deliğinde,
Çocukların beliğinde,
Varmış hamamböcekleri!

Bu ne biçim şehir, böyle?
Kıyaslanmaz, bizim köyle!
İnsan, nasıl yaşar böyle?
Sinmiş hamamböcekleri!

Kaç bardak, kaç tabak kırdık!
ACE’ ye, milyarlar verdik,
Bu pisliği, burda gördük,
Neymiş hamamböcekleri?

Özel yemler aldık, yemez,
Gezer, bana mısın demez,
Anaçlar az, çoğu çömez,
Toymuş hamamböcekleri!

Dolaşırlar, sinsi sinsi,
Siyah, sarı ayrı cinsi,
Geceleri yapar dansı,
Vaymış hamamböcekleri!

Değmediği, kap kalmadı,
Yemediği halt kalmadı,
Hırpaladık, ders almadı,
Zormuş hamamböcekleri!

Tarifi zor, anlatılmaz,
Öyle tutulup atılmaz,
Oruç tutmaz, namaz kılmaz,
Dinsiz hamamböcekleri!

Arif der, dostlarım kızman!
Böcek değil, bunlar azman!
Baş edemez, gelse Gazman!
Zormuş hamamböcekleri!

Arif GÖLGE
(Mersin, 13 Haziran 2003)