Çok uzun cümleler yazdık acılar üstüne,
Sen de hüznü, Kasım’ın,
Ben de ölüm kırılganlığı, Aralık’ın,
Kısa satırlarda bıraktık mutluluğu..
Adı bahar olan mevsimlerin,
Aynı masallarında buluştuk.
Onu da; parantezlere bıraktık ( )
Gözlerinde ki günah rengini,
hangi haram aşka diyet verdiysen ?
Gölgen düşmedi bir türlü önüne,
Yıldızları küçümsedi ışıklarımız,
Nokta koyamadık bir türlü, virgülle geçiştirdik…
Bir tek pişmanlığın gülü solmadı bizde.
Belki de; gül değen yüzüne gelen “güz” ondandı…!
Bu yüzden erteledik,bitiremediğimiz dertleri,
Üç ünlemle bitirdik !!!Çözemediklerimizi…
Soru işaretlerine bıraktık ?
Çok bilinmeyenli bir denkleme döndük sanki !
Ben gittim, harf harf dağıldım,
Sen geldin, tamamladın cümlelerimi.
Kurduğumuz hayallere "Mesela" dedik,
"Umut" dedik ihtimallere,
Uzattık boynumuzu kıldan giyotinlere,
Adına "Sevda" dedik, "Can" bıraktık…!

M.Güneş