Hırslı bir rüzgardır mutluluk
Kavcaladığı kalbin her kıstasını
Uluorta aşkeyler
Geldikçe gelir gittikçe gider
Kıyılanır okyanuslara kendini sunar
Hapseder ufku mesken tutmuş gözlere kendini
Döner döner içine bakar
Yalnızlığını gömer

Sessizliğin hiyerarşisi yoktur
Öfkenin sicili bozuk
Ölmenin heyecanı diridir
Kimse alınmasın diye hüzün uzak ülkelerin çocuğu
Örtülü ödenek herkesin umudur

Bilinen tarihte beklenendir yarın
Mazereti olmayan kimseler için
Düşleri dününden dolayı renksiz olanın
Kıpırtısı görüldüğü yerde vurulur

Çareyi hediye edenin
Kıblesine derin bakmak gerekir
Kabesi gönlü olsun diye
Rahatsız edici ışıkları söndürmek
İyiliğin sıhhatindendir

Bağışlayın bu uzun yolculukları
Mevzu hangi gölgemizin bize aitliği
Çok nefesle çok yaşamayı hayat bilmek
Gülümsemeyi altedici mağlubiyeti kabul etmektir

Hüseyni aşk iffetli yusufluk
Ve sapasağlam varabilmek sona
Günahlanmadan köprüyü geçmenin
Güftesini besteletmektir gönle