Ey dilim!
Söyle onlara
hepsine tekrar ve tekrar
ben ellerimi kestim
Artık hiçbir adına şiir yazmayacağım bu aşkın

Ben kimim aklım
kimin bu ölmüşlük
Bu eller ve bu cesetler kimin
geliyor hepsi üstüme üstüme
Hiç sırası değil ey İblis
Bu gece senin bile ananı satarım...
İnsan beşer kuldur şaşar ey Rabbim
ben daha kaç kere şaşmalıyım...
Korkuyorum yetmeyecek öğrenmeye ömür.

Piçliği üstünde feleğin
biz hangi hiçliğin evladıyız ey dilim..
İçimde bir günah peydah olmuş
/ babasız ve hatta anasız /
bu yaralı yürek kimin
al götür al öldür hepsini ve hepsini ey ölüm
Ben bu yüreğe bu yürek bu şehre fazla...

Ey Musa in Turdan
söyle onlara ben dilimi kestim
Sırf hiçbir yüreğe değmesin diye şiirim...
Kovulduğumuz öyle çok kapı var ki
kırdım aklın tahtasını
Çıktım şehrin en orta yerine
Hepinizi ve hepinizin ellerini seviyorum
İnanmayanla ölene değin sevişirim diye bağırdım
Bağırdım ve gözlerim körelene değin ağladım.
Ey Musa
bu günah ve bu gece benim
Aşk dediğin öyle değil böyle olur diye
ne çok söz söylemek isterdim ya
Aşk dediğin tamda böyle olur öle öle...

Ben onların hepsinin
yani
Sevdiğim ve öldüğüm kimselerin
ellerinde öğrendim êl olmayı.

Ey Ölüm
Bil ki kimi sevsem
Parmakları ıssızlaşan yine aynı bendim...
İşte bak annemin yüzü suyu hürmete intihar edemiyorum hala
yoksa çoktan yakmıştım şehri ve şiiri...

Ey İsa
bu ağlayanlar
Ölü çocuklar hep
Ölürkende mi anne diye ağlar bu çocuklar...
Sustur şu çığlığı Ey Rabbim
Ben sağırlığa duyduğum günden razıyım...

Ben
Dün bir çiçeği öptüm
yüzümün ölü yerlerine dokundu bir başka ölüm.
Bilinsin ve söylensin
Hiç kimse utanmıyor bu çığlıkları duymaktan
aksine
Bu ölüm daha bir güzel kokuyor tövbesi
hep bu fetvalar...

Ey İsa
Bu şarap bu aşk ve bu ekmek benim
Kapımı açtım ardına kadar
giden gitsin
gitmeyen oturup ekmeğimizden yesin
Oysa ben ekmek kadar çok sevmiştim
oysa ben şarap kadar çok özleyecektim.

Bunlar ve bunlar hep kayıtlara geçsin ey dilim
şairin delirişi diye kitap yazar satamayız
Olmadı odun eder yakarız
Zaten şiir aşk ve kağıt bir yanmaya yarar
bir tütün sarmaya...