Gözlerim gözlerine tutsak kaldı
Seviyorum derken yalan değildi
Almadım yüreğime kimseleri
Haberin yok ölümüne sevdim seni

Yokluğun dermansız dert gibi
Çaresi bulunmaz lokman hekimde
Nasıl mutlu olur nasıl gülerim
Yediğim darbenin haddi hesabı yok

Bir bedel gerekiyormuş ödenmesi gereken
Seçilen son kurban ben miyim
Zamana bıraktım sensizliği
Set çektim önüme
Duvarlara yazdım sevgisizliği

Bakma bana öyle yansıtma hüznünü
Bir tatlı gülüşle çalamazsın kalbimi
Etki alanına girmek istemem
Söyle etkiye tepki miydi sözlerin

Oldu bittiye yer yok dünyamda
Kalıcı değilsen girme hayatıma
Günü birlik aşklara kapalı yüreğim
Aşk acısı geçer güler miyim

Duruldum akan bir su gibi
Yaşananlar fırtına öncesi sessizlik sanki
Bir yürekte olamadık iki sevgili
Gözyaşlarım anlatır içimdeki isyanları
Sensizliğin bir adı da ölümmüş
Tükenişler de çaresizliği özümsemekmiş

Gece gündüze der merhaba
Gelir randevusuna vaktinden önce
Kavuşmak ister sevdiğine ertelemez vuslatı
Her yeni gün bir başlangıçtır
Yorgun bedenler düşer bitap
Dudaklarda kalır tuz izleri ...


Refik
03 . 12 . 2015
İstanbul