Gecede matem var sessizlik var.
Soğuktur geceler her mevsimde.
Bense gecenin koynun dayım.
Duygularımın tek sığınağı.
Ben anlatırım derdimi o sormadan dinler.
Gözyaşlarımı hüzünlerimi gizler kendince.
Bazen diyorum sen ne güzel sırdaş sın.
Her şey aramızda kalsın demiyorum.
Üşüyorum içimde fırtınalar koparken.
Geceleri kucaklıyorum yalnızlığımın arkadaşıyla.
Sarmalıyor bazen beni koynuna.
Susuyorum.
Sonra soruyorum kim bilir kimler var senin koynunda ben gibi.
Ağlayanları düşlüyorum göz yaşlarımda.
Yada hüzünlerimi paylaştığımda yıldızlara gülümsüyorum.
Bulutlardan süzülen ışıklarını özlüyorum ayın ve yıldızların.
Matemine tanık oluyorum gecenin.
Bu kadar soğuk olmazsan dayanamazsın bunca acıya.
Sen karanlıklarda bile huzur verecek kadar güzelsin.
Bense sana sevdalı her şeyi koynunda taşıdığın için.
Aksın gözyaşlarımın tanığı sen ol.
Sessizliği bölmeyin köşelerde sahipsiz birileri var.
Geceler her zaman esrarlı,dır.
Herkesin karanlıkta paylaştığı bir şeyleri var.
Geceler sesiz ve yalnız olsa,da.
Ben gibi geceyi bekleyen birileri var.

Mehmet DEMİR sk.