Çıkmışsın dam başına, sallıyorsun elini...
Ne kadar aksileştin, inatların kurusun!
Hani hiç tanımasam, bilmesem evvelini;
Oysa kalbin cam gibi, tertemiz, dupdurusun…

Billahi ilk görüşte, olan aklımı aldın...
Nasıl çözdün ki beni, soruları mı çaldın?
Suya götürdün beni, her sefer susuz saldın!
Sen, hiç çözemediğim en karmaşık sorusun...

Dört yanlış bir doğruyu, siler dediler duydum!
Seninle işim çok zor, nerden de sana uydum?
Senden bir şey istemem, ikramına da doydum;
İnan bana sevdiğim, sen aklımın zorusun...

Kesildi birden sesin, gül boynunu kim eğdi?
Yoksa ki, o çenene hırsız taşı mı değdi?
Şimdi iyi anladım, konuşman daha yeğdi…
Sen yinede susma hiç, konuş, namın yürüsün!

Kafam öyle karışık, sanki kadın çantası!
Gözlerim yaş tutmuyor, bozuk mu ne contası?
Islanmayım diyorum, açılmıyor tentesi!
Seninle hayat çok zor, yaradanım korusun...

Kürkçü sevdiği kürkü, yerden yere vururmuş!
Yel, kaptığı yaprağı her yöne savururmuş!
Tek başına kalanı, kim olsa devirirmiş!
Başka yoldaşım mı var, gönlümün huzurusun...

Ne sitemler etsem de, senden ayrı kalmam zor!
Es kaza bir öksürsen, ben oluyorum mosmor...
Sana olan sevgimi, şu çarpan kalbime sor;
Sen elimin değneği, gözlerimin nurusun...

Antalya-2015/11
Halil Şakir Taşçıoğlu