Bitmemiş bir şiirin kötücül düşleri bunlar
sen ben yok biz bile yok İsolde...

Güneşli bir cumartesi yalnızlığında ibaret sevdiğim herkes
kireçlendim
kurtlandım
küflendim
lime lime etlerim
Öyle çok sevdim ve öyle çok nefret ettim kadınlardan.
Saksıda çicek yetişmez
bir apartman dolusu geçkin rahibe duası bunlar.
Saksıda yetişse yetişse yalnızlık yetişir.

Üçüncü sınıf toplu konutlar yapılıyor kentlerime
şehirleşiyoruz köyden kente
Bana bir şiir yaz İsolde
içine biraz deniz koy
martı çığlıkları saklanıyor hecelerime...

Kaybettiğimiz bir avuç masumiyet mi sade
sürekli ve sürekli bir kaybediş yatmıyor mu içimizde

Ben
Yatıp kalkıp diyemiyorum derdimi kimseye
acıyor ulan işte acıyor tam şurası denmiyor işte

Mahsustan ölünmez
mahsustan ağlayabilir
gülebilir
sevişebilir
ve hatta sevebilir bir ten
İşte bunlar ve bunlar mahsustan
ölünmediği için İsolde

Ve eğer bir türkünün en alakasız yerinde
kelimeler diziliyorsa boğazıma
titriyorsa sesim
Bademciklerim şişmiştir
yoksa
ne alakası var senle

Çiğnemeden yutuyor bizi felek
ve tükürdüğünde yüzüne şerefsizin
ya Rabbi şükür diyor hep tanınmış pezevenkler

Ağzımda dün tadı kalmış gibi
öpüyorum ağzını
Birbiri ardına yaktığım sigaranın metalik hüznü boğum boğum içimde

Öyküsüzlüğümden değil ve hatta
öksüzlüğümden bile değil
Göçtü kervan çaldı davul
Hangi gözyaşını ağlarsan ağla İsolde
geçti aşk
öldü Tristan...