Ürpertici kimsesizlik
Ürkütücü yalnızlık
Ve kimseye üleştirilemeyen hüzün artığı hayat!
Seni alsam aklım razı değil
Satsam bana ait değilsin
Bir kaç masumiyetin muhayyilesi oldun diye
Bir merhametlik kabına kotarıp vakti
Hilafsız sevildin diye
İzahatta bulunduğun alışkanlıklı şarkıları
Söyletme bana

İçini döksen ben akarım mısralarına
Toplanıp gitsen beni alırsın yanına
Kahretsen kadre uğratsan haksızlıkları
Beni çağırırsın imdada
Seni bilenim ben
Hızımı alamayıp dolu dolu yaşayanım
Senin kanın canın aklınım
Olmadı umudun ululuğun ufkunum
Heyhat ey hayat
Senin eyvahın da benim eyvallahın da
Ben olmasam kim yaşar seni
Kim göze alabilir içine giripte canlı çıkamayacak kadar seni sevmeyi
Kekremimsi tadınım ben senin
Kükreyenin şahlanıp şahın olanım
Varolmanın tek kanıtı benim
Unutma bu gerçeği
Unutursan ben de unuturum seni
Yaşıyormuş gibi bile yapmam
Susarım yazmam şiirini
Ayağını denk alsan iyi olur senin için
Muhtaçlığını fitleyip hazırda
Hazırım da durmalısın ki
Ben de lütfedip yaşayayım seni...